به گزارش مشرق، روز گذشته بیش از 2000 هزار نفر از بومیان (سرخپوستان) و فعالان مدنی و سیاسی به همراه صدها تن از مردم آمریکا به بندر «پلیموث» در ایالت ماساچوست آمده در انجا دست به تظاهرات زدند.
این تظاهرات در محلی برگزار شد که اولین بار در سال 1621 میلادی کشتی مستعمران اروپایی وارد این بندر شد.
این تجمع به دعوت سرخپوستان و بومیان آمریکایی در شمال شرقی آمریکا به نام «اتحادیه سرخپوستان نیوانگلند» برگزار شد. این اتحادیه از سال 1970 تا امروز هر ساله روز شکرگزاری در آمریکا را روز «عزای عمومی» اعلام کردهاند. علت این نامگذاری یادبود کشتار و نسلکشی بومیان و حمله غرب به فرهنگ این مردم است.
شرکتکنندگان در این تظاهرات پلاکاردهایی را حمل میکردند که بر روی آنها نوشته شده بود: «جنبش بومیان آمریکایی», «از بین نرفتهایم، ما اینجا هستیم قوی و بیدار», «همدردی و حمایت سفیدپوستان از بومیان و آزادی آفریقائیان», «اروپاییان مهاجران غیرقانونی هستند؟», «روز ملی عزای عمومی».
نکته قابل توجه اما حمل پلاکاردهای پیام مقام معظم رهبری خطاب به جوانان اروپا و غرب در این تظاهرات بود، پلاکاردهایی که روی آن نوشته شده بود: «هنگامی که شما به تاراج سرزمینهای بومی ادامه داده و بومیان را سرکوب میکنید چگونه به خود جرأت میدهید که از آزادی و برابری صحبت کنید. آیتالله خامنهای».
در ادامه این برنامه سخنران اصلی روز عزای بومیان منونم (MANOONUM ) که مؤسس اتحادیه سرخپوستان نیوانگلند است سخنرانی کرد و گفت: مستعمرهنشینان نیوانگلند (اروپاییان ) کشتی معروف «می فلاور» (May Flower ) در سال 1621 میلادی وارد بندر پلیموث در ایالت ماساچوست شدند .مسافران در این کشتی از گرسنگی و تشنگی در حال مرگ بودند اما بومیان (سرخپوستان ) این بندر به رهبری رئیس قبیله سرخپوستان «مسا سویت» (Massasoit ) به آنها غذا دادند و از آنها پذیرایی کردند.
وی در ادامه افزود: محل ورود و پهلو گرفتن آن کشتی را اروپائیان «پلیموث راک» مینامند که در کنار اقیانوس اطلس قرار دارد.بر خلاف کمکهای رئیس قبیله سرخپوستان به اروپاییها متأسفانه آنها به حق خود قانع نبودند و هر روز طلب زمینهای بیشتری میکردند. اما پس از مرگ رئیس قبیله اروپائیان یکی از خونینترین جنگها را معروف به جنگهای «کینگ فیلیپ» را به راه انداختند و پس از کشتن کینگ فیلیپ پسر رئیس قبیله سرخپوستان سر وی را روی نیزه گذاشتند و بیش از 20 سال در میدان اداره پست شهر پلیموث نصب کردند.
یکی از شرکتکنندگان در این تظاهرات گفت: نسلکشی بومیان هم زمان در بیش از 100 نقطه جغرافیایی از آمریکای جنوبی تا آلاسکای امریکا ادامه داشته است که فقط در این منطقه بیش از 5000 هزار نفر بومی را کشتند در حالی که این بومیان در خواب بودند, آنها را آتش زدند و آنهایی که فرار کردند را کشتند و بچهها را به غنیمت گرفتند به همین جهت در سال 1970 گروههایی از بومیان این منطقه تصمیم گرفتند که به این نسلکشی اعتراض کنند.
در حاشیه این برنامه مردم سفیدپوست که خود از نسل مستعمرهنشینان هستند بنا به همان عقاید و در مقابل بومیان و در حرکتی متقابل با لباسهایی شبیه یونیفرم نظامیان ارتش انگلیس 300 سال پیش و با در دست گرفتن سلاحهای قدیمی در شهر در حالیکه طبل نظامی میزدند به رژه پرداختند.
این تظاهرات در محلی برگزار شد که اولین بار در سال 1621 میلادی کشتی مستعمران اروپایی وارد این بندر شد.
این تجمع به دعوت سرخپوستان و بومیان آمریکایی در شمال شرقی آمریکا به نام «اتحادیه سرخپوستان نیوانگلند» برگزار شد. این اتحادیه از سال 1970 تا امروز هر ساله روز شکرگزاری در آمریکا را روز «عزای عمومی» اعلام کردهاند. علت این نامگذاری یادبود کشتار و نسلکشی بومیان و حمله غرب به فرهنگ این مردم است.
شرکتکنندگان در این تظاهرات پلاکاردهایی را حمل میکردند که بر روی آنها نوشته شده بود: «جنبش بومیان آمریکایی», «از بین نرفتهایم، ما اینجا هستیم قوی و بیدار», «همدردی و حمایت سفیدپوستان از بومیان و آزادی آفریقائیان», «اروپاییان مهاجران غیرقانونی هستند؟», «روز ملی عزای عمومی».
نکته قابل توجه اما حمل پلاکاردهای پیام مقام معظم رهبری خطاب به جوانان اروپا و غرب در این تظاهرات بود، پلاکاردهایی که روی آن نوشته شده بود: «هنگامی که شما به تاراج سرزمینهای بومی ادامه داده و بومیان را سرکوب میکنید چگونه به خود جرأت میدهید که از آزادی و برابری صحبت کنید. آیتالله خامنهای».
در ادامه این برنامه سخنران اصلی روز عزای بومیان منونم (MANOONUM ) که مؤسس اتحادیه سرخپوستان نیوانگلند است سخنرانی کرد و گفت: مستعمرهنشینان نیوانگلند (اروپاییان ) کشتی معروف «می فلاور» (May Flower ) در سال 1621 میلادی وارد بندر پلیموث در ایالت ماساچوست شدند .مسافران در این کشتی از گرسنگی و تشنگی در حال مرگ بودند اما بومیان (سرخپوستان ) این بندر به رهبری رئیس قبیله سرخپوستان «مسا سویت» (Massasoit ) به آنها غذا دادند و از آنها پذیرایی کردند.
وی در ادامه افزود: محل ورود و پهلو گرفتن آن کشتی را اروپائیان «پلیموث راک» مینامند که در کنار اقیانوس اطلس قرار دارد.بر خلاف کمکهای رئیس قبیله سرخپوستان به اروپاییها متأسفانه آنها به حق خود قانع نبودند و هر روز طلب زمینهای بیشتری میکردند. اما پس از مرگ رئیس قبیله اروپائیان یکی از خونینترین جنگها را معروف به جنگهای «کینگ فیلیپ» را به راه انداختند و پس از کشتن کینگ فیلیپ پسر رئیس قبیله سرخپوستان سر وی را روی نیزه گذاشتند و بیش از 20 سال در میدان اداره پست شهر پلیموث نصب کردند.
یکی از شرکتکنندگان در این تظاهرات گفت: نسلکشی بومیان هم زمان در بیش از 100 نقطه جغرافیایی از آمریکای جنوبی تا آلاسکای امریکا ادامه داشته است که فقط در این منطقه بیش از 5000 هزار نفر بومی را کشتند در حالی که این بومیان در خواب بودند, آنها را آتش زدند و آنهایی که فرار کردند را کشتند و بچهها را به غنیمت گرفتند به همین جهت در سال 1970 گروههایی از بومیان این منطقه تصمیم گرفتند که به این نسلکشی اعتراض کنند.
در حاشیه این برنامه مردم سفیدپوست که خود از نسل مستعمرهنشینان هستند بنا به همان عقاید و در مقابل بومیان و در حرکتی متقابل با لباسهایی شبیه یونیفرم نظامیان ارتش انگلیس 300 سال پیش و با در دست گرفتن سلاحهای قدیمی در شهر در حالیکه طبل نظامی میزدند به رژه پرداختند.
{$sepehr_album_47048}